Şehrin Dört Yalnızı - III / Alper
Þehrin Dört Yalnýzý – Üç “Alper” (Ýstanbul’un bilmem neresinde bir özel okulda) Buyurun hocam, beni çaðýrtmýþsýnýz!
Bi þeyim yok, iyiyim, sað olun…
Biliyorsunuz zaten hocam
Daha ne anlatçam ya?
Evet. Kavga ettiler. Geçen gece.
Tüm gece sürdü kavgalarý, ev inledi yine.
Güya bizi yatýrdýktan sonra baþlýyorlar,
Villanýn mutfaðýna indiler duymayalým diye.
Ben alýþtým, ama kardeþim küçük daha
Çok korkuyor ayrýlacaklar diye, bir görseniz
Nasýl titriyor kýzcaðýz. Büzülüyor yataða aðlýyor
Onu öyle görmeye dayanamýyorum.
Daha beþ yaþýnda ama
Her þeyin farkýnda…
Siz görmediniz deðil mi Selin’i?
O kadar tatlý bir kýz ki, çokta zeki.
Ablamýn umurunda deðil hocam
Harçlýðýný aldýðý sürece sesini çýkartmaz
Üniversiteyi de kazandý ya þimdi, arabayý kaptý
Ayrý eve çýkýyor zaten yakýnda, kurtuluyor.
O babamýn sözünden çýkmaz
Gözüne girebilmek içinde her þeyi yapar
Biraz baþým aðrýyor. Gece Murat’lardaydýk
Fazla kaçýrmýþýz birayý, eve gitmeden geldim
Üstümü de deðiþtiremedim. Yok hocam
Uyuþturucuyla iþim olmaz, biraya da çocuklar zorladý
Murat’ýn babasý sýk sýk yurtdýþýna gidiyor
Annesi de kumarhanelerden çýkmaz
Kimse yoktu hizmetlilerden baþka
Ýki arkadaþý daha geldi, aramýzda
Eðlendik biraz. Öylesine iþte…
Bu kadar. Yok hocam baþka bir þey
Annem tedavi görüyor
Sinirleri bozuldu iyicene
Dayanamýyor artýk kadýn
Sürekli yeni bir sevgilisi çýkýyor
Sekreterdi, asistandý, personeliydi
Babam inkâr ediyor ama görenler var
Fotoðraflar var, videolar bile var
Ayrý bir ev açmýþ kendisine ya
Arkadaþlarým bile görmüþler
Deðiþik kadýnlarla gezerken
Hiç utanmasý da yok…
Konuþtum bi’kere, denedim yani
Dinlemiyor ki, saçma sapan laflar
Ýþine gelmeyince basýyor azarý
“Neyiniz eksik ulan?” diyip duruyor
Vuruyor, kýrýyor, daðýtýyor ortalýðý
Yok çocukken çok açlýk çekmiþte
Bizim çekmememiz için çalýþýyormuþ ta
Hepimiz nankörmüþüz, köpek bile deðilmiþiz
Hayvanlar bile kýymet bilir siz bilmiyorsunuz
Daha ne laflar hocam, boþ verin ya bunlarý
Deðiþen bi’þey yok, kaç yýldýr dinliyoruz
Þeytan diyo al baþýný git evden, olmuyo
Annemle Selin’e kýyamam ki,
Ýkisi de benden güç alýyor,
Ne zaman biþey olsa
Bana sarýlýyorlar
Güveniyorlar
Anlýyo musunuz?
Geçen kavgalarýndan sonra
Bi hafta önce iþte, konuþmuþtuk sizinle
Hafta sonu beni de götürdü fabrikaya
Gezdirdi, çalýþanlarla tanýþtýrdý
Buralar he senin olcak diyo
Ya hocam böyle kaba saba
Bi adamla nasýl çalýþýrým ben?
Anlamýyo ki iþte, kendi bildiðini okuyo sadece
Bi kere bile sormaz, danýþmaz biþeyi
Çocukken bile sormadý bize hiç
Bisiklet alýrdý kafasýna göre
Yemek söylerdi dýþarýdan
Yine kafasýna göre
Beðenmezsek
Dayak ve laf
Bi ton…
Arkadaþlar var okulda
Bazýlarýnýn maddî durumu iyi deðil
Baþarýlý çocuklar. Burslu okuyolar
Konuþuyoruz arada, nasýl özeniyolar
Özel þoförle gidip geliyorum diye
Evimize, iþimize, kýyafetlerimize
Ahmet var bizim sýnýfta geldi bize
Geldi ve gördü bizimkileri
Babamýn suratý bi karýþ
Annemin aklý konkende
Ablam zaten eve uðramaz
Bende onlara gittim bi akþam
Küçük bi dairede yaþýyolar, kirada
Nasýl huzurlu evleri, bi görsen hocam
Tüm aile bi arada, babalarý vaktinde geldi eve
Elinde meyveler, tatlý getirmiþ, çerez bile almýþ
Ben gelicem diye hepsinde bi telaþ vardý
Adam gelir gelmez herkesin yüzü güldü
Sardý hepsini öptü, benimde hâlimi hatýrýmý sordu
Annesi bile nasýl ilgileniyor bi görseniz hepimizle
Kardeþler saygýlý birbirine, baðlýlar çok, gündüz
Kardeþini dövmüþler mahallede
Bi fýrladýlar hepsi birden üç kardeþ
Evinin sokaðýnda yakaladýlar çocuðu
Bende gittim özür dilettiler çocuða
Hocam yapacak bi’þey yok
Ben þu okulu liseyi bitireyim kýsmetse
Üniversite okurken alýrým annemle kardeþimi,
Beraber mis gibi yaþarýz.
Bi saniye hocam telefonum çalýyo
Annem arýyor bakmam lâzým.
…………………………………………….
Ben çýkýyom hocam
Hastaneye kaldýrmýþlar
Babam yaralamýþ annemi…
00.25 / 26 Nisan 2011 – Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.