GÜN DOĞMADAN

Buðday sarýlarý unutturur kimi zaman
Gecelerin karanlýk afetlerini
Gül kýrmýzýsý mý yoksa siyah mýdýr kan
Yüreðimden ýrmak ýrmak çaðlayan
Bu hep gecelerden akan
Yetmeyip günlere sýzan
Buðday tomurcuklarýna bulaþan
Ve taþlar sorguya çekilir mi?
Taþlar ki; kalbi atan

Bir gün çalar taþlaþan kapýlar
Çalmýyor gibi görünse de çalar
Çalýnca açmamak onur zedeler
Açmaksa en büyük deprem
Bir taþ yaðmuru, taþ titremesi
Karþýndadýr eskimeyen piþmanlýklar
Ve arkasýnda dev hüzün ordusu
Hazin sonlara yaklaþýrlar
Aðaran kederle aðarýr saçlar

Gün aðarýr mý yeniden
Yýkansa da çýkmayan çocuksu bir leke
Ya da simsiyah bir kan
Gün doðmadan gelsin gelecekse
Dünyaya hükmeden ölüm tüccarý
Ruhum eski bir uygarlýða açýlan pencere
Aðarsýn artýk gün doðmadan…

Eylül 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: