sakladığım_ardından_

Bir sela hüznüydü vedam
Gittim_n_
Tüm hüzünleri peþime takarak
Her geliþimde sana býraktýðým
Baþucu anýlarýmdan
Geri kalanlarýmý…
Yanýma aldým.
Tek sahip çýktýklarýma
Peþimde kýrk bin kýrýk parçayla.
Kýrk bin parçaya ayrýlmýþ kavalýmý saklayan
Sürüngen bavulumla….
Savruldum içime çektiðim efkar bulutlarýmda
Ucu tükenmiþ kalemimle..
Seyyar mezarýný da alýp gittim.
Yüreðimde.
Korkma, içimde.

Kulaklarým da bir uðultu
Ne dediðini anlayamadýðým
Anlamsýz, akordu bozulmuþ kelimeler
Belki de algýlarýmý bilerek týkadýðým
Sonuna kadar içime kapandýðým
Seni gömdüðüm, korkma sakladýðým
Meleklerden dahi….
Ve belki de ben kaçamýyorum senden
Eski bir hayalden
Yeni bedenlerde vücut bulan gerçeðimden..
Terk etmeyen..
Senden.
Hak etmeyenlerden!
Rahat uyu istemesem de bendesin…
Göçüþ yýldönümün ‘kutlu’ olsun
Sen bekle, yine de.
Bir tek sen sahip çýk terkedilmiþ yüreðime
Suskunluðuma.
Orda dur.
Sen bekle.
Ben býrakmadým yokluðu,
Yokluðumu, yokluðunu
Ve gördüm; yok oluþunu.
Her þeyin, her þeyimin.
Deli sandýlar..
Deðilim..
Deli taklidi yapýyorum sadece..
Ve sen gelince…
Neyse, zaman sadece.
Getirecek beni de.
Öyle deðimli sence, söylesen ya sence de?
Neyse, zaman sadece…
Sakladýðým!


_22aðustos’07_kýrýlanümitlerdenveümitsizkentimden_

Sosyal Medyada Paylaşın: