Yılan

Dünyada bildðim sürüngen yýlan,
Birde vardýr iki ayaklý olan,
Bazen gerçek söyler, bazende yalan,
Haset insan iki ayaklý yýlan.

Amacý nefsine yeniklik zoru,
Tanýmam þeytaný, þeytandan körü,
Sözde insan dersin bizlerden biri,
Zehir kusan iki ayaklý yýlan.

Bir bakarsýn akýl ermez sýrrýna,
Sözde insan ama þeytan görünen,
Varsa yazýk böylesine yerinen,
Deðil insan iki ayaklý yýlan.

Doðru deðil çarký yanlýþa döner,
Akýl mantýk dýþý her dala konar,
Kendini kendince birþeymiþ sanar,
Sözde insan iki ayaklý yýlan.

Ýyileri azdýr, çoktur kötüler,
Dostunu unutmuþ, düþmana güler,
Tükürdüðü tükmüðü sence kim yalar,
Zehir kusan iki ayaklý yýlan.

Düþmana merhemdir, dostu zehirler,
Yutmaz ki bunlarý çaylar, nehirler,
Bence dosta düþman olana derler,
Sözde insan iki ayaklý yýlan.

Dosta arkasýndan atar kazýðý,
Anlamaz ki zarar, ziyan, yazýðý,
Veysel der; Bunlarýn budur tüzüðü,
Biraz usan iki ayaklý yýlan.

VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın: