Rüzgar'la gelen şizofren
Rüzgar’la gelen þizofren
Rüzgarla gelen bir þizofren gibiyim
Gözlerinin karasýna hapis olmuþ.
Aðlasan kaybolurum akýp giderim
Gözyaþlarýnda savrulurum..
Neþelensen bende mutlu olurum
Bütün hüzünlerimi unutupta
Seninle avunurum..
Dedim ya!
Rüzgarla gelen bir þizofren gibiyim..
Estiðinde rüzgar var olurum
Açtýðýnda güneþ yok olurum.
Mutsuzluðunda karanlýk çöker,
Göz kapakçýklarýma.
Dünya üzerime düþer bir anda..
Dedim ya!
Rüzgarla gelen bir þizofren gibiyim..
Kafam eserse Güzelim.. esmez ise,
Karanlýklar prensinin kölesiyim..
Bugün varým yarýn yokum..
Rüzgarla gelen bir þizofren gibiyim..
Rüzgar getirirse seni bana varsýn,
Aksi taktirde hiç bir zaman olmadýðý gibi,
Yine yoksun yanýmda, ben istersem varsýn
Ben istemezsem yoksun.
Rüzgarla gelen bir izofrenim ben aslýnda..
Eray Numan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.