ELVEDA
ELVEDA YURDUM, ELVEDA YUVAM, ELVEDA CANIM..
Seninle var oldum, Yurdum! Elveda diyemem.
Senin sýcak köþende oturdum,uyudum ben!
Sana elveda etmenin baþlangýcýndayým ben,
Elveda caným diyemiyeceðim.korkuyorum ben.
Yüreðimde kördüðümler var sultaným,
Bir elvedanýn baþlangýcýndayým…sevdiðim ,
Ha koptu, ha kopacak …kýyamet ‘ nazar var sende;
Çözemedim çözülmüyor. Yüreðim yanýyor.Diyemedim ben.
Elveda yurdum,elveda yuvam,elveda caným,
Ne yardan geçiliyor ne candan, elveda diyemiyorum.
Bende insaným tek ve kandan, hemide ayný candan.
Bir feryat sundum gönül yangýnýmdan,
Elveda yuvam diyemiyorum. Ben !
Ne çareki yar anlamýyor halimden. Can yoldaþým,
Senden vazgeçmem amma, bir avuç topraðýmdýr yastýðým,
Geçerim kendimden.Yuvamdan,caným dan amma!
Elveda deyip,Gidiyorum Yurdum,deyip ayrýlamam senden.
Gidiyorum …sana elveda diyemeden……
Ahmet YAVUZ
ELVEDA-YURD,YUVA,CAN
29,03,2011-00.45.1691
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.