canhýraþ feryatlarla sarmaþ dolaþ
baþladý doðum
sus vurulmuþtu seslere
karanlýk bastýðýnda
gökyüzünden geldi ilk çýðlýk
yýrtýp da kara perdesini gecenin
denize vurdu martý kanatlarýný
deniz yaladý kýyýyý
köpük köpük dalgalarýyla
yeþilini giyinmiþ haným
yýrtmacýndan taþan
þen bir kahkahayla
kuruldu sofraya
neþeli sohbetlere ortak oldu
beyaz yumuþaklýðý dokunuþun
yanýk ekmek kokusu
masumiyetin
ve kýrmýzý coþkusu
yeniden baþlamanýn
sýmsýcak
tavþan kaný bir yudumla
biraz daha aydý gözler güne
nihayet
bir öpücük
bir hoþ seda
gün
kollarýný açtý dünyaya
hayattan geriye kalma
her gün doðumuyla
atilla güler