Mavilerin Ertesi

mavilerin ertesindeyim,
gözlerim baðlý.

Esiri olmuþum,
düngü gecenin sessizliðine,
gözlerimi kaçýrýrým,
saçlarým boyanýr maviye...

özlemeyi býraktým,
vazgeçtim, artýk asil kokulu renginden.
bir lacivert takýldý kaldý
bilmem hangi geceden, neye istinaden.

her defasýnda bir yýl,
her defasýnda her an
vazgeçip bulunduðu yerden,
ok gibi fýrlar bulunduðu yay’ýndan mavi
koyulaþarak kendinden..

deli bakar, bir uzun saça
bir sokaðýn giriþinden, çkýþýna kadar
yalvarmakta geç kalýr
bir geçmiþ çýlgýnlýk!
delice baþlar aðlamaya
benden fazla ihtiyaç duyar
uykularda söyleyeceði yalanlara

söyle!
baþka nasýl,
hangi renkle bakayým gözlerine?
istemiyorum seni,
bana git deme!
özleyiþinin dönüþünü bekleyeceðim
Mavilerin ertesinde...

Senem Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın: