MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

* Yitik Ezgim 2 *
((Ayşe))

* Yitik Ezgim 2 *





Sevmek denen þey

Bedenimdeki en büyük mücadelenin adýydý…



Korkularým, kaçýþlarým,

Baþka limanlarda baþka sevgileri arayýþým…

Ýçimdeki eksikliðin

Beni savuruþundan baþka bir þey deðildi.

Yaralýydým.

Öyle yaraydý ki bu

“yara”yý ,

“yar” sanmýþtým…



Sevmek denen þey

Aklýmdaki en büyük çýkmazýn adýydý…



Gözlerim neye aðladý da

Neye güldü önceleri?

Boþaydý bildim…

Pencerede yolunu gözlediklerim,

Telefonda arayanýn o olmasýný istediklerim,

Uðruna insanlarý üzdüðüm…

Onlar her þey deðildi.

Oysa onlar “hiç”ti…



Sevmek denen þey

Hayat denen rüyada en büyük gerçekti…





Aþk var mýydý bir yerlerde?

Gözleri kör eden,

Sýra çeviren yüreklerdeki gizemli sevdalarý,

Beni deli eden bu aþk var mýydý gerçekten?

Aþk sandýðýmýn

Hayata düþen bir gölge olduðunu

Düþlerimi karalttýðýnda anladým.



Öyle çýkmazdayým ki þimdi.

Seven mi sevilmeli

Yoksa ardý sýra senden kaçýp gideni mi kovalamalý aþk?

Oysa anladým ki oyun deðildi hayat.

Saklambaç deðildi yaþanan þey.

Elma deyince çýkan

Armut deyince çýkmayan

Bir oyunun sonunda bulamazdý ya aþk beni

Bunu artýk iyi biliyordum.





Öyle piþmaným ki þimdi.

Ona kimse demiþken

Onsuz kimsem olmadýðýný anladým.

Öncem yokmuþ benim.

Sonramýn gelmesini bekleyince anladým.



Ey göðe maviliði

Yeryüzüne kimsesizliði düþüren güneþ…

Sana çok ihtiyacým var…

Biliyorum sen ondasýn.

Belki de güneþ ondan ibaret…



Öylece karanlýktayým

Gel

Gel ve bana yeniden gülmeyi öðret.




Anladým ki yaþananlar

Yüreðimin aklýma oynadýðý bir oyundu

Oysa artýk oyun oynacak yaþta deðildim.

Bildim ki yaþam denen mucize

Sevginin tek karþýlýðýydý.





Olacaklardan

Korkmuyorum.

Korkmuyorum hiç.

Olmayýp da olmasýný istediklerimi söylerken

Bilir misin?

Ne zor þimdi

Yüreðimden geri çevirdiðimi

Tekrar misafir etmeyi istemek yüreðimde.

Ama korkmuyorum gel demekten…

Ne gurur

Ne reddedilme korkusu

Biliyorum ki sevmek denen o ulvi duygu

Bütün bu korkulara hükmedecek.





“ Küsme hayata

Ve sevginin kutsallýðýna inan

Her sonbaharýn bir ilki olacaktýr “



Her þeyden önce kendini affederse insan

Herkesi affedebilir biliyorum...



Affet beni...


affedersen belki seni kaybettiðim yerde bulurum.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.