Kara gözlerini mahbes eden ruhun gözyaþý
Bir nazarýn var ki, her dem tenimin yakýsý
‘’Ebr-i nisan’’ olsa söner mi gayrý
Sanmam; sanmam ya sevgili!
Demelerimi aldým heybeme gidiyorum iþte
Yokluðuna feryat avazým çýktýðýnca heyhat
Fasýlasýz yazýyorum nisyana düþmeden akýl
Ve yazgýma ram
Dil ucu sualleri ýsýrýyorum kan kýrmýzý
Kaðýda dökülen kalem ucu aðýtlarý
Sevi siyah pelerinli asi, akmaz kalem ucuna
Boyunduruða alýnan, mazgal ardý okuntu
Sen patlamaya duran öfkenin adý zakkum çiçeði
Üstüme üstüme geliyor zincirinden boþalmýþ yan
Parça parça hayâllerim
Takýlýyor diþ aralarýna gençliðimin yalvarýþlarý
Islýklarýn makamý hüzzam
Gölge ortasýna düþen gömleðin arkadan baðlamasý
Beyazýnda çýldýrýþlarýn titreyen uzuvlarý
Muhayyilenin tasavvuru
Ýpekten gülüþlerin anaforu
Ýçine çekilen gayya, üstüne kapak ve paslý sürgü
Ressam tuvalinde çýðlýðýn ala-bula resmi
Tükeniþlerin yansýmasýnda fýrça darbesi
Paletten fýþkýran renklerin armonisi
Hezeyanýn rengi ey sevgili!
Nerdesin …Neredesin
Cevapsýzlýk; pranga zamana gittiðinden beri
_Bak ! Kaç kestane mevsimi geçti
Saymadým…Sayamadým
Gözlerim bekler ebr-i nisaný
Dil ucuna dokunuþlarýnda zehre keser söz
Yazýtlarýn ortasýna düþer kim bilir
Çýkarýr yokluðunun acýsýný savurur öfkesini
Usul usul
Titretir hakikati gün ortasý
Zerk edilir tene yokluðunun þýrýngasý
Gözler kapanýr kuþ tüyüne döner çivili yatak
Yokluðuna gam tutmaz
Muhayyileci benlik
yahya incik/þanlýurfa/2009
10.03.2009 saat:23:00