Muhammedim. (Sav.)

Hasretinle yanarým, kýl ötelerden nazar,
Rahmetellilalemin, adýn Kuar’nda yazar,
Sünnetin hakikati, küfrün fen dini bozar,
Karanlýða ýþýksýn, Güneþim Muhammedim.

Dünya ukba aþkýnla, dönüp ederken pervaz,
Mü-min senin dersinle, Allah’a eder niyaz,
Açtýðýn nurdan þehrah, âleme veriyor haz,
Aþkýnla pür sevdayým, sevgili Muhammedim.

Senden sonra bu dünya, artýk yaþanmaz oldu,
Sevginin kardeþliðin, yeri kin nefret doldurdu.
Mütebessim yüzleri, düþmanlýklar soldurdu,
Býrakma bizi nolur, umudum Muhammmedim.

Cebeli nurda müþtak, âþýklar yolun gözler,
Ne olur gel Sultaným, dermansýz kaldý dizler,
Hakka giden her yoldan, sana çýkýyor izler,
Ýzlerinden ayrýlmam, rehberim Muhammedim.

Yine bir kutlu doðum, ufkumuza serpti nur,
Âlem aþkýnla coþtu, bilcümle buldu huzur.
Küfür zeval buluyor, gel asra mührünü vur,
Ey Risalet tahtýnýn, Sultaný Muhammedim.



Sosyal Medyada Paylaşın: