Sen yoksun, hayallerimdeki kentte yaþýyorsun, Bense burada kimsesiz senle Þeker toplayan çocuk masumiyetiyle aç ýyorum kapýlarý Yokluðundanmý, yalnýz kaldýðýmdanmýdýr nedir Hoyrat eller parçalýyor bedenimi Ölüm yaðýyor bu kente Deniz dalgalarla yükünü atarken Yaðmur da hüzünlerini döküyor üzerime Yokluðun boy boy olup uzuyor gecelerime, zifiri bir karanlýk oldu kimsesizliðim el yordamý ile bulurum senle geçen zamanlarýmý Ölüm yaðýyor bu kente, Nemleniyor bedenim Islak toprak kokusu doldu ciðerlerim,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arnazdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.