Sevgilim ! Yine sensizliði yaþýyorum Þu ikinci baharýmda Sabahlara sensiz uyanmanýn acýlarý Kemiklerimi sýzlatýyor bir duyabilsen Haylaz sabahlarda ötmüyor kuþlar Akasya dallarý çiçeksiz hala Her yer sensiz Her yer kapkaranlýk Rutubet kokuyor odalar Sanki güneþ nazlanarak doðacak Bir utangaç kadýn gibi saklanmakta Bulutlarýn arkasýnda Üþüyorum ben sensiz Yüreðim konuþmaz oldu Yüreðim lal olmuþ bülbüller gibi inan Aðlýyor bu ela gözler sensizliðine Sensiz sabahlar çekilmiyor Sensiz tadý yok nefes almalarýmýn Gelki hasretler kalksýn aramýzdan Gelki vuslata deðsin ellerimiz Bir türlü geçmeyen geceler Bir türlü kavuþmayan yollar Ve doðmayan o güzel güneþ Yeniden doðsun geliþinle Hep sevdalara eriþsin gün batýmý Yok olsun hasretler Bitsin tüm özlemler 22/04/2010 saat 00.12 Vural Atak ÇAMLIGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çamlıgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.