Elhamdülillah Çok Şükür
Tuzu kuru,iþi týkýr, yollarý engelsiz adam olmdým hiç
Viyadükler çöktü umutsuzluðumun aðýrlýðýndan
Karanlýða gömüldükçe gece
Tek tek yitirdim yýldýzlarý gözlerimden
Ama ben yine de öz ana bildim gurbet sabahlarýný
Saçlarýmý kýrýk aynalarda taradým
Gücümü denedim çiðnedikce kaldýrýmlarý
Yumruklarýmý sýktýkça
Avuçlarýmda boðdum beni yýkan hasreti...
Taksim’de Ahmet Kürel’e "merhaba"dedim
"Merhaba abi" dedi
Cumhuriyet caddesinde umuda boyadým kaldýrýmlarý
Kapýcýlara þiirler okudum kent güzelliðinde Anadolu içerikli
Ben sevdikçe,onlar daha çok sevdi beni...
Ben insan;
Ekmek,su ve hava yetiyor mu?...
Ekmeði,suyu ve havayý iþleteceksin ki...
Doðacak sevda...
Buram buram sen kokacaksýn somun dilimlerinde
Gözlerin suyun derinliklerinde seni yudumlayacaðým
Bir mücadelede yolum
Nefes nefes hedefe yaklaþacaðým...
Ey benim ulaþamadýðým sevda
Varsýn ya
Kurumayan bir umut kaynaðýmsýn ya
Düþlerimde de olsa al beni götür
Geldim ya bu günlere
Elhamdülillah çok þükür...
Esat Kurt
21 Nisan 2011/Gebze/Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.