Vakit Son Nefesinde

Vakit son nefesinde haykýrýrken geceye
Suskunluðum
Mermilere hedef olmuþ ölü bir çocuðun yüreðinde

Gün geceye kaynarken
Daðýn ardýna, ardý sýra çöken kýzýllýk
Doðmamýþ yetimin ellerinde, demlerken yüreðimi
Yarýným olmadan yaþayacaðým geceye
Sürtüksü düþler býrakýr

Cenderesinde boðuþtuðumuz hayatýn
Kör kuyularý
Girdabýnda çekerken yüreðimizi içeri
Yarýna olan umutlarýmýz
Kanla beslenen toprak asalaklarýnýn
Ellerinde sonlanýr

Tayfalarýný vebadan yitirmiþ, kaptanlar düþer önümüze
Soysuzluk asalet olur sinemizin bir köþesinde
Ýçimizde volkanlar kaynarken
Zifiri karanlýklar çekilir yolumuza
Sigara çekimi aydýnlýklar titretirken yüreðimizi
Pusulasýz yön olur yarýnlarýmýza

Ömrün son demi dediðimiz mutluluðumuz
Sýðýnýr karanlýk daðlarýn maðaralarýna
Umutsuzluklarýmýzdan kanlý yarasalar asýlýr nemli tavanlara

Yorgunluðumuz
Yaðmur sularýnda yýkanmayan bedenlerimizde birikir
Kirlenmiþ sakallar kapatýrken aðzýmýzý
Sökük elbiseler titretir ellerimizi
Yama tutmaz pantolonlar çekilirken üzerimize
Ýnsanlýðýmýzýn adýna utanç duvarlarý çekilir önümüze

Yarýna olan umutlarýmýz hedef olurken mermilere
Sevda adýna kurduðumuz hayaller, düðümlenir boðazýmýza
Yaþam ýþýðýnda gün karanlýk olur
Kürek mahkûmlarýndan tabur düþer önümüze
Dalgalý sularda salar deniz diplerine

Gökyüzünde þaklayan kýrbaçlar eþliðinde
Arzýn süvarileri dörtnala geçerken gözlerimizde
Bir hayalin ardý sýra yeþeren umutlarýmýz
Ýki damla yaþ býrakýr ellerimize
Bir gonca gül gibi belki yeniden dikilir topraklarýmýza
Ve aþka olan susuzluðumuz düþer yeryüzüne
Bakýþlarýmýzda olan soluklanmalarýmýz, diner o zaman yüreklerimizde

Nurettin Aksoylu


Sosyal Medyada Paylaşın: