KAN KIRMIZI

Cânânýmdan ayrý düþtüm aðlarým,
Erciyes’ten yüreðime kar düþtü.
Þu bahtýma karalarý baðlarým,
Erciyes’ten yüreðime kor düþtü.

Yaylalarda kan kýrmýzý gül açtý,
Papatyalar sümbüllerle koklaþtý.
Sarmaþýklar boynumuza dolaþtý,
Erciyes’ten yüreðime zor düþtü.

Zambaklarýn beyazlýðý saflýðý,
Leylaklarýn hissedilir varlýðý,
Acý verir gönüllerin darlýðý,
Erciyes’ten yüreðime mor düþtü.

Gönülleri sevda yüklü olanlar,
Fidanlarý büyütmeli ormanlar,
Avcumuzda erir nazlý damlalar,
Erciyes’ten yüreðime nâr düþtü.

Bir çift sözle kýrýlýyor kalbimiz,
Gece vakti aþký bulmak derdimiz,
Sevgiliyi hasret ile bekleriz,
Erciyes’ten yüreðime yâr düþtü.

16.05.2004
Sosyal Medyada Paylaşın: