Yancılar
Nefretin içinden nefretten öte,
Bunlarýn yanýnda ýsýndým ite,
Asar keser vurur öldüren çöte,
Bilmem kimi hedef aldý yancýlar.
Halkýn arasýnda küflü panzehir,
Vatanýn üstünde gölgeli kahir,
Söz kâr etmez bence anlamsýz sihir,
Bilmem kimden talimat aldý yancýlar.
Doðru yola gitmez kara lekeli,
Güven olmaz iþi gücü þikeli,
Güler yüzlü, sinsi yüzü maskeli,
Diyemem Allah’a kuldu yancýlar.
Ýzinden gitmessen deðiþir külah,
Bunlarýn eceli kör kurþun, silah,
Ýnsan deðil böcektende asalak,
Dönmez inadýnda kaldý yancýlar.
Yapmaz yýkar yakar üstüne üstlük,
Koyundur bunlara yakýþan ýslýk,
Bunlar insan deðil pislikten pislik,
Dünyaya nefretli geldi yancýlar.
Ekmek vatan bölmek ile aranmaz,
Þanlý Mehmet sizi avlar üþenmez,
Yakmakla yýkmakla hedef görünmez,
Meydanlarda taþtý doldu yancýlar.
Ben bunlara demem Allah’ýn kulu,
Kudurmuþ bunamýþ þaþýrmýþ yolu,
Olmaz kör þeytanýn sað ile solu,
Veysel der ki; Çok can aldý yancýlar.
VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.