Hangi yöne baksam,karamsar insanlar..
Bir býkkýnlýk herkes te,mutluluðu arar,
Bu kadar zor mudur bulmak,kendine sorar.
Her yer de yalnýzlýk,hepsi bom-boþ bakar..
Neden bu kadar yalnýzlýk seçiliyor..?
Sevinci-üzüntüyü kimse paylaþmýyor.
Hep isyanlar,bunalýmlar,aranan da bilinmiyor.
Sonra mutsuzum diyerek,oturup aðlanýyor...
Her yol kendi yalnýzlýðýna çýkmaz ki.
Hangimiz kalabalýklar içinde yalnýz kalmadýk ki
Kendinden,her þey den kaçýþlar çare deðil ki
Yaþanýlasý bu hayat,tek baþýna olmaz ki..
Hayat paylaþýlýnca ,birlikte güzel dir.
Sevmek-sevilmek,insana has özel dir
Çiçek dalýnda,gül dikeniyle bilinir.
Aþk yaþanýr,þarap sevgiliyle içilir.
Þimdi aþklar günlük,sevgiler sahte olmuþ.
Hayat tiyatro sahnesi,herkes oyuncuymuþ.
Roller ezbere,yalan çok konuþulmuþ.
Dostlar birbirini, sýrtýndan vurmuþ..
Bencil olup paylaþýlmaz sa dostluklar.
Yaþanmaz olur, en güzel aþklar.
Ýnzivaya çekilince,baþlar yalnýzlýklar.
Ruhsuz bakýþlar,elbet olur karamsar...
19-04-2011 BÝRGÜL AL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.