Önümde yaşamam gereken uzun bir sensizlik var şimdi..

Bir boþluktayým sanki,
Yeri doldurulamayan bir boþlukta...
Herþeyin bittiðini, yalnýzlýkla baþbaþa kaldýðýmý,
Tükenen umutlarýmý yeni fark ediyorum sanki...
Ne kadarda acý veriyor bu bana...

Her dakikada, her saniyede
Aldýðým her nefeste yokluðunu hissetmek
Boþlukta kaybolmama sebep oluyor...
Sol tarafýmda bir eksiklik var sanki,
Sen gidince oluþan bir deprem yýktý beni, bizi...
Þimdi oluþan o enkazýn altýndayým ben...
Çýkýþ yok, umut yok, ýþýk yok...
Kocaman bir karanlýk var etrafýmda,
Beni boðan, korkutan bir karanlýk bu...

Tek kurtuluþ sensin biliyorum, biliyorsun...
Ama yoksun iþte, gelmiyorsun..
Tutmuyorsun elimden..
Acýmý hafifletmek için hiçbirþey yapmýyorsun..
Belkide birazda bu yýkýyor beni, birazda bu bitiriyor..

Sensizliði kabullenemedim hala..
Alýþamadým yokluðuna..
Belkide alýþmak istemiyorumdur.. Kim bilir..

Biliyor musun? Sensizliði hiç düþünmedim ben..
Hep sen vardýn hayallerimde, rüyalarýmda, umutlarýmda..
Senin üstüne kuruluydu herþey..
Geçmiþim, bu günüm, geleceðim sendin..
Þimdiyse bambaþka bir hayat,
Bambaþka bir gelecek beni bekliyor..
Önümde yaþamam gereken uzun bir sensizlik var þimdi..
Tüketmem gereken yýllar, çekmem gereken yalnýzlýk acýlarý var..
Aslýnda yýllar, acýlar hiçbiri koymaz bana..
Dayanýklýyýmdýr bilirsin..
Ama þu sensizlik yok mu..
Bütün cümlelerimi yarým býrakýyor..
Bütün sesimi, nefretimi kesiyor..
Sensizlik aklýma gelince bütün bedenimi karanlýk sarýyor yine..
Yine o enkazýn altýnda hissediyorum kendimi..
Yaþlar istemsiz akýyor iþte o an..
Ýþte o an çaresizliði bütün bedenimde hissediyorum..

Bu acýyla yaþamak zor be sevgilim..
Sensizliði damarlarýmda hissetmek zor..
Sensizlik rüzgarlarýný solumak çok zor..
Ve.. Nefes almak canýmý yakýyor artýk..
Sosyal Medyada Paylaşın: