Nedenini bilmediðim bir hüzün kaplamýþtý içimi Tek istediðim biraz yalnýz kalmaktý Aslýnda korkuyordum yalnýzlýktan ve karanlýktan, Ama alýþmýþtým. Yalnýzlýk ve karanlýk dostum olmuþtu adeta. Bir yalnýzlýðým bir de karanlýðým vardý. Geri kalan her þey yalandý. Sayesinde mutlu olduðum insanlar, Artýk üzer hale gelmiþti beni. bir þeylerin farkýna varýyordum. Çaresiz ve yorgundum. Hayat beni çok yormuþtu. Hayallerim vardý benim. Ancak hayal ettiðim böyle bir yaþam deðildi Hayat almýþtý hayallerimi elimden. Ýstediðim þey mutlu olmaktý. Ama olmadý baþaramadým. Hayatým böyle geçecekti. Hep baþkalarýnýn istekleri önemliydi. Birisi çýkýp da sen ne istiyorsun diye sormadý, Sormuyordu. Gözyaþlarýmý tutamýyordum artýk. Aðlýyordum sessiz, soluksuz ve yorgun…
Aysun BECEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
yenidunya1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.