Hoşçakal
Git! Arkandan aðlayacak deðilim.
Bu nasýl bir düþünce, nasýl bir eðilim.
Seven sevdiðine böylemi yapar?
Bütün açýk kapýlarý nasýl kapar?
Hiç mi sevmemiþ, hiç mi duymamýþ?
Hiç mi kendisini aþýðýn yerine koymamýþ?
Seven nasýl aðlar bilir mi?
Geceleri sessiz sessiz...
Nasýl yanar bilir mi?
Kimsesine kimsesiz...
Git! Arkandan aðlayacak deðilim.
Bu sana son ihtarým sevgilim.
Ya yanýmda kalacaksýn,
Ya arkana bakmayacaksýn.
Ya sözünü tutacaksýn,
Ya döneklik yapacaksýn.
Gitmek de senin kararýn, dönmek de...
Bilki aklým baþýma gelmekte.
Umurumda deðilsin gidersen eðer,
Kalacaksan bilki herþeye deðer...
Git! Arkandan aðlayacak deðilim.
Özlemek de sevmek kadar bir ilim.
Beklerim, memleket daðýnda beklerim,
Gelmediðin günleri ölümüme eklerim.
Düþünürüm sensiz Leyla ile Mecnun’u,
Hatýrlarým Mecnun’un Leyla’yý unuttuðunu.
Demek istediðim gidiyorsan yolun açýk...
Kalýyorsan sonuna kadar kapým açýk...
Bir ömür burada kal,
Gideceksen HOÞÇAKAL...
Kadir SUNGUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.