Saat gecenin deminden, bir hayli geçi.
Odam sessizlikle yoðrulmuþ,
Ak sayfam masa üstünde,
Kalemim maziden yaz der bana
Sessizliðin deminde sadece bir hýþýrtý
Ne varsa yaz diyor iç dünyam,
Sýkýyor beni saklý kalan duygular.
Bir ara cama vuran yaðmurdan ahenkli damlalar,
Hatýrlatýyor maziyi,
Geçsede onca yýllar.
Ak sayfam kýskanýyor,kalem ise yazdýkça yazýyor.
Neydi buna iten sebeb,yalnýzlýk mý!
Yoksa aldýrýþ etmeden dünyama yeniden tutunmaya çaýþmak mý?
Sanýrým bu gece duygularýn en yoðunu’nu yaþýyorum.
Etrafý gözlemekle yetinen gözlerim kapanmaya yüz tutmuþ,
Parmaklarýmda yazmaya mecal yok,
Ne yapsamda hakimiyet zor.
Çürüyen gövdemin,haykýrýþlarý bunlar.
Ýnsanlýðýn önünde ,milyonlarca sima beni gözlüyor.
YAZAN:KADER OYUNCUSU
07/03/2011
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.