Yaratan ne çok özenmiþ, insanlarý yaratýrken Kabýndan taþýrmýþ onu, doðru yolu aratýrken Yüzüne kara süreni ,þol cennetinden atarken Ermiþi olmayan yolda, iþin yatar gönül senin
Mayan kabardý köpürdü, yürek kelamýyla kaldý Dalgalandýn gizli gizli, yaþlarýn içine saldý Hayatýn nev baharýnda, sahte sevda baþýn aldý Meskenin tarumar oldu, ölün tartar gönül senin
Bir büyünün içi gibi, içten içe yokuþu yor Tarif olmaz hicran deðil, sana gülmek yakýþýyor Aðyarýn pelesenk dili, emsaliyle akýþýyor Yalnýzlýðýn ellerini ,ser/in tutar gönül senin
Mýhlar iken elif elif ,aþký ellerinden us/ta Altýn gümüþ olsa ne ki ,firkate düþen meyusta Sesi gürültüyü kesti, iki karýþlýk bir sus/ta Baþýna gül diye diye toprak atar gönül senin
Gönlünün gönül mendili, þiirler mi olmalýydý Aþkta sýzýp kalmak için, kadehler mi dolmalýydý Yar dediðin yar/dan atmaz, senin ile solmalýydý Artýk aldýðýn nefese diken batar gönül senin
Ciðerini yaktý meftun, dokunulmuyor canýna Ýnce ince sýzýlardan, kan damlatýyor kanýna Niyazýn sonu gelmeden, gittin Mevla’nýn yanýna Dünyadan kalan yanýna puslu cidar gönül senin (Gel bedenini saralým, al bayraða gönül senin)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mihri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.