arkadaþ dediklerim kazmýþ aþkýmýn kuyusunu, yýkmýþlar gönül baðýmý, koparmýþlar çiçeðimi dalýndan, kalbimin ocaðýný daðýtmýþlar. canýmdan çok sevdiðim çekip gitmiþ selamsýz sabahsýz ne tadým ne tuzum kalmýþ, ben bu gün periþaným halaylar çekiliyor, sazlar davular çalýyor, herkes gülüyor söylüyor ,ah benim baðrým yanýyor kalabalýklar içinde bedenim, ruhum bende deðil bakar kör gibi , saðýr gibi öylesine oradayým öylesine yaþýyorum bu günü kafam bozuk motor gibi, parça parca hüçrelerim çiðerim yanýyor çayýr çayýr ateþler içindeyim ne yapýlsa edilse gülmem mümkün deðil bu gün ne tadým var nede neþem beden yaþýyor ruhum ruh bende deðil bu gün yemiþim unutulmaz aþkýn hancerini kanlar içindeyim,
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.