Meze ile donanmýþ, meyhane masasýnda Ýçki dolu bardaða, akýyordu bir adam... Kýraðý yemiþ gibi, melâmet tasasýnda Mumyalanmýþ kalbiyle, bakýyordu bir adam...
Kimsenin bilmediði, belki bir derdi vardý Ne kadar alkol alsa, ona en büyük kârdý Sancýlý bir þekilde, ’saat kaç’ diye sordu Sigarayý kederle, yakýyordu bir adam...
Ne farkeder yaþasa, ha köþkte, ha sýrçada Gece ile gündüzü, gizli siyah fýrçada Kemancýnýn çaldýðý, her hüzünlü parçada Usul usul gözyaþý, döküyordu bir adam...
Hali periþan idi, yorgundu ve bitkindi Kadehinden bir yudum, aldý sonra yutkundu Mecnun olan gönlüyle bir Leyla’ya tutkundu Sanki kalp travmasý, çekiyordu bir adam...
Gecenin dehlizinde, tek tek söner ýþýklar Aþýklarýn halinden, yine anlar aþýklar Sevda bir kazanda aþ, insanoðlu kaþýklar Vakit ilerledikçe, çöküyordu bir adam...
ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.