AŞKA DAVET

Kurak mevsimler sonunda,
Arzulanan yaðmur sensin,
Bu hasretlik yetti cana,
Sen bu aþka davetlisin.

Seni, beni yaradan dan,
Hem anan dan, hem baban dan,
Hiç kimselerden korkmadan,
Sen bu aþka davetlisin.

Günahýnla sevabýnla,
Yazýn, kýþýn, baharýnla,
Hiç bitmeyen bir arzuyla,
Sen bu aþka davetlisin.

Ben aþký kutsal bilirim,
Ölümüne seni sevdim,
Ebediyen sana kalbim,
Sen bu aþka davetlisin.

Benim aþka niyetim var,
Kutsal olan nimetim var,
Bak aþkýna hasretim var,
Sen bu aþka davetlisin.

Çok büyük bir aþk’la sevdim,
Gerçek bunlar þaka deðil,
Sana çaðrým baþka deðil,
Sen bu aþka davetlisin.

Terk edilip üzülürsen,
Ele kötü görünürsen,
Kabulümsün bak gelirsen,
Sen bu aþka davetlisin.

Caný sana adak yaptým,
Ýman edip Hakk’a taptým,
Sanma doðruluktan saptým,
Sen bu aþka davetlisin.

Yüce ALLAH tek þahidim,
Sensin benim aþk ümidim,
Ýnan seni candan sevdim,
Sen bu aþka davetlisin.

Ýste sana kul olayým,
Aradýðýn ben olayým,
Yalan ise kahrolayým,
Sen bu aþka davetlisin.

Biliyorum bundan böyle,
Olacaðým sana köle,
Sonunda varsam ölüme,
Sen bu aþka davetlisin.

Bektaþ’ým bu sevgi yolu,
Yalnýz olmaz insanoðlu,
Arzularsan sende bunu,
Sen bu aþka davetlisin.

Bekir Yavuz
20.Nisan.1990.cuma
E.tipi. K.c.e.4.cü. Koðuþ
Kastamonu



Sosyal Medyada Paylaşın: