Hazanýn yapraklarýný topluyorum teker teker Görünüþte kapýlmýyorum duygularýma Bu defa Ýçimin soðuðunda titriyorum
Ne var ne yok bir aðýzdan uðulduyor sanki Acý vermiyor hiçbir þey göz yaþýmýn yanaklarýma dokunduðu kadar Yerini þarkýlara býraksa da Dün bir bu gün iki Dudaklarýmýn kýmýldamaya takati yok Dört ettikçe iki kere iki
……………….. Yaðmurlarý bozuk atýyor bu þehrin Kirpiklerimin ayasýnda sönüyor yýldýzlar, Aklýmý karanlýk gökyüzüyle örüyor Kara baðladýðým zayýf zeminli kâðýtlar