AĞZINDAN BAKLAYI ÇIKARMAK*
Vaktiyle çok küfürbaz bir adam yaþýyormuþ
Zamanla bu ününden hayli utanýr olmuþ.
“Sövgüye düþkünlüðüm miras deðil ki soydan
Acep nasýl geçerim kahrolasý bu huydan!”
Düþüncesiyle gitmiþ tekkeye koþar adým
Ve þeyhine demiþ ki: “Derviþliktir muradým!”
Þeyh efendi bakýnca görmüþ halis niyeti
Almýþ onu dergâha hazýrlamýþ diyeti:
“Bak efendi! Derviþlik, süsünden kurtulmaktýr
Zaaflardan arýnmak; Hakk’ý, içte bulmaktýr.
Yolun sabýrdan geçer sabýr zorlu zanaat
Tövbe edersen âlâ ve durmadan kýraat!
Okuyup üflediðim baklalarý alýkoy
Birini dil altýna kalanlarý cebe koy
Konuþmak isteyince diline görünecek!
Küfretme isteðinden anýnda döndürecek
Yalnýz þunu unutma bu hummalý bir iþtir
Aðzýnda eriyeni yenisiyle deðiþtir.”
Cidden, dendiði gibi, o eski huy kaybolur
Bizimki hiç küfretmez diline sahip olur.
Halkýna kýlavuzluk derviþliðin þanýndan
Þeyh yeni müridini eksik etmez yanýndan.
Yine böyle gezerken yaðmur boþanýr birden
Oluklar dolar taþar, sokak farksýz nehirden.
Küçük bir kýz haykýrýr âdeta hançereden
“Þeyh efendi!..” sedâsý, yükselir pencereden.
“Biraz durur musunuz!” der, pencereyi kapar
Bizimkiler çaresiz istenileni yapar.
Damlalar sicim gibi, yaðýþ o kadar çoktur
Etrafta sýðýnacak bir saçak bile yoktur.
“Çalsam kapýyý, desem, arzunuzu buyurun…”
Kýz tekrar cama çýkar; “Azýcýk daha durun!”
Þeyh içinden; ”Lâhavle…” çekse de ervahýna
Beklememek mugayir, tarikat adabýna!
Tövbekâra göz atar, O da sabrý tartmakta
Ve yaðmurun þiddeti giderayak artmakta
Bu rahmette deðil ten, ilik bile ýslanýr
Sabýr da bir noktada sebatýndan usanýr.
Derviþin rengi mosmor öfkeden patlayacak
Doya doya küfretse içi rahatlayacak.
Sonunda üçüncü kez pencere aralanýr
Kýz: “Gidebilirsiniz!” der, þeyh de meraklanýr:
“Behey güzel evlâdým neden böyle beklettin?
Sebepsiz yere bizi, bak sýrýlsýklam ettin!”
“Efendim, boþa deðil, hoþgörün rýzamýzý:
Kuluçkaya yatýrdýk, gurk tavuklarýmýzý
Yumurtayý koyarken tepeli görmek kârmýþ
Piliçlerde tepeli olur horoz çýkarmýþ(?)
Annem size bakarak yumurtalarý koydu;
Sizi durdurmamýza yegâne sebep buydu!”
Densizliðin böylesi ve þeyh çileden çýkar:
“Ulan derviþ aðzýndan baklayý artýk çýkar!”
Sözün özü;
Bakla deyip geçmeyin, dilde ne sýrlar saklý
Çýkýyorsa ortaya, düþünmeli; kim haklý!
08.04.2011 23.18
19.04.2011 22.20
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.