Beyaz kamelyam! Rüyamda gördüm seni, alýp götürüyorsun beni. Yemyeþil kýrlarýn ortasýna masmavi daðlara pembe bulutlara ve alaca kýzýllýða... Orada beyaz kamelyam! hissettim dost ellerini, masum bakýþlarýný yürek ýsýtan sýcaklýðýný. Sen oradasýn! Kamelyam... Beyaz, nazik ve incesin ama ömrün bahar gibi kýsa ve kýrýlgan toprak aldý seni sinsice sen yine yok oldun sessizce... Düþümde gördüm seni Ah beyaz kamelyam! Esti rüzgar delice! Titretti, savurdu gitti soldurdu gül yapraklarýný, yýktý gitti dallarýný... Bir yüzümüz kapkara sert , hüzün acý dolu... Bir yüzümüz ak, tertemiz ayný beyaz kamelyam gibi...
CANAN DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.