SEVDİM SEVMEDİM DEVİNİMİ

"dokunma bana mutluluk,
fukara bir þehir gibiyim bugün
usulca terkedesim var yaklaþan yalancý mevsimi.."




içimde asil bir serinlik sanki, son yaðdýrdýðýn kar
belli etmeden üþüyorum
ve
dizginleri boþalmak üzere kýsrak sözcüklerimin
yemin billah ediyorlar sabahýn üzerine
bir daha geldiðinde
dövme kapýlarýmý diye


bilir misin giderken
koþulsuz
ela bir retinaya esir býraktýn gözlerimi
son bir onuru kýrýk elvedam kaldý dilimde tutsak
pulsuz mektup zarflarýnda saklýyorum itiraflarýmý
gönlüne ipotek bir borçluyum
ve
artýk anladým
ne sevdim
ne de sevmedim seni



Ýçine kapandý kelimelerim
yosma bir daraðacý tebesümünde
sevdamýn yarýsý bile acýtmýyor canýmý
peygamber çiçekleri açmaz
turnalar erken süzülür oldu maviliklere
yalpalayan vuslat zamanlarýnda
dökülen tesbih tanelerini biriktirmek
ne demek
bilirmiydin ?


iþte öyleyim
kadýn’ým..çingeneyim aþkýmýn üryanlýðýnda
çigan müzikleri aðlatmaz onurumu
serseri bir düþ gibi gelir geçersin gözlerimden
ölü güvercinler gömerim yokluðuna


fýrlatýp atarým kendimi
kuru bir ardýç dalýna
arsýz bir ardýç kuþu gibi
herþeyi unuturum da
ah ya o dudaklar..




sorgulama artýk beni,
sorgulama
kutsama ayýn gözlerini
ay ki
senden daha masum
ve daha gerçek
olanca aydýnlýðýnda




Çiðdem Parlayüksel


Sosyal Medyada Paylaşın: