Sonsuz Doyum

hiç zamaným yok
yalnýzlýðýn kederi için
nikah kýymaya

gördüm uzaktan
secdeden doðrulup gelen
karanlýðýn baþý beyaz
duvaklý gelinini
endamý uzun , ömrü kýsa
bekliyor günahýndan
hakkýnýn helalini
boynu eðik ,
içinde bir korku var
hiç tarif edemeyeceði

baðlamalar çenelerde sýký baþ edilmiþ
geçen öðle namazýnda kaldýrýlan
görmüþ bir naaþta
bir baþka sese davetkarken kulaðý
unutmuþ asýl sormasý gereken sorularý
zihnini yoran bir baþka yola doðru
gidiþte belki de soracaðý son soru
muhtemelen alacaðý da son cevap:
bu dualar bahara rahmet için midir ki;
huzuru terk eden duvarlar bana
bu kadar soðuk , kaskatý ve kindar.?

çatlamýþ artýk nazardan gözler
her biri ard-arda aðýt yakar
eller siper edilerek baþlar usül
bir saða bir sola sallanarak devam eder
peki ya sonrasý?
Mekan oturmuþtur aðýrdýr havasý
benden habersizce indirilmiþ
duvardan güzelim hayatýn,
bütün yaðlýboya tablolarý

kahýrlý taziyelerin kabulü ile
omuzlar bir aþaðý bir yukarý
karakýþýn geliþini duyarak çeker
merhuma zýlgýtlarý

sallandýkça sarsýlýr uzandýðým yer
zaman yok
duracak yürek için ramak kaldý
ama durun
ben daha ölmedim
böyle mi vasiyet ettim susun artýk
yazýktýr sýdasýndan vurgun yemesin
þefaat eden bütün canlar

varacaðým doyumu bekleyen
davetçilerim varken derinlerde
biraz daha usul yürüse ecel,
biraz daha koþar adýmlarla
aralasa kýsýk ruhumun gözleri ileriye,
gül goncamýn bana batan dikenlerini
hissetmek istiyorum
gördüðümde iþte tamam
sonsuz doyuma vardým diyeceðim
söndüreceðim boþa yanan
ömrümün kandillerini

Senem Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın: