Denize doðru genç bir kýz ilerliyordu Anlamsýz ve amaçsýz düþüncelerle Bir hýrsla denize doðru Bir hiç uðruna koþuyordu Güneþin batmamasý için adeta çýrpýnýyordu Ne yazýk ki Deniz onu yutuyordu yavaþ yavaþ
Bir yarýþtý adeta yorulmuþtu artýk Bir telaþ, bir çýrpýnma uðruna
Aðýr aðýr denize Kýzýl bir ýþýk dalýyordu ve Yavaþ yavaþ kayboluyordu Genç kýz hýçkýrýyordu Etraf birden karanlýða boðuldu Doða bile yas tutmuþtu Oysa genç kýz, hiç mi hiç Ýstememiþti böylesini Karanlýklardan korkuyordu Çünkü karanlýklar ona düþmandý
O aðlýyordu, sadece aðlýyordu Derin, uçsuz, bucaksýz ve Anlamsýz düþüncelerle
Hasan DAL Güneþin Çocuklarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasandal62 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.