Hüzzamlar çýnlýyor kulaklarýmda Güftelerin hepsi umutlara dair Yeni açan bahar çiçekleri kadar narin Bülbülün güle nidasý kadar naif Bakýnca kendimi gördüðüm yansýma Avuçlarýmdaysa dünden kalan papatya
Herkes düþlerdeki gibi yaþamýyor hayatý Yetim bir hayalin gönderinde yanarkan yýldýzlar Göðsünde sakladýðý yakamozlardaki ýþýltýlar Bin sor, bin ah iþit misali Sandýklarda kalan muhafazakar bulutlar Anlamazlar
Savunmasýz bir iklimin feriþtahý mýsýn Söyle, söyle de anlayan anlasýn Bir bahar melteminde daldýðým maviliklerinde Sen baþkasýn Ah ömrüm Yalansýn
Boðuldum bu akþam sýð sularýnda yine Öptüm ayý gözlerinden Koptum kemanýmýn telinden Nöbette kalan bakýþlarýmýn isyaný Artçýlarý tekrarlayan depremin son aný Fütursuz bir iðne saplandý yüreðime Çakýl taþlarýnýn muhabbetinde Kumlarý telve telve
Ufak tefek görünse de Büyük mesele Aðýrdan alayým biraz Ödül vereyim kendime Keþke...
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.