YIKIK VİRANEYİM EY YAR!..

Gözlerimin feri söndü yollaýrný gözledikçe
Gelip geçenlere yýllarca hep seni sordum
Uçan kuþlarla haber salýp bekledim
Selam söyledim yoldaþým garip turnalarla
Kara trenle gül kokulu mektuplar yolladým
Lakin haberlerini alamadým, ses ver ey yar!..


Düþe kalka yol aldým mevsimlerin gidiþinde
Unuttum, kaç kez öldüm kýþ ayazlarýnda
Sensiz nice baharlar yitirdim yalnýz
Her gece göz pýnarlarým kurudu aðýtlarýmda
Periþaným, aþkýna aç, sersefill sokaklardayým
Hayallerinle demleniyorum, bitkinim ey yar!..


Topraða düþen tohum hayat bulup yeþeriyor
Dað yamaçlarýnda kardelenler gülüyor
Kýrlarda meleþiyor koyunlar, kuzular sevgiye
Her yan bahar, her yön aþk, her yürek kor
Bir ben miyim küskün bahtýnda seni arayan
Uzaklarda yýkýk viraneyim, tut elimden ey yar!..


Zafer Direniþ
..

19 Nisan 2011 Salý 0:15 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: