gözlerim çakýlý ufka hasret ile baþ baþayým. ufuktan doðuyor güneþ yine yine yoksun. geçiyor zaman doluyor kavileþtiðimiz saat ümitler yavaþ yavaþ bitiyor yine tek baþýmayým bitmiyor bu dert bu çile yazýlmýþ kaderim böyle nasýl,da geçti aylar mevsimler yýllar sensiz. biz yine yine hasretiz. bu hasretlik dirhem dirhem eritir beni ayakta duracak halim mecalim yok. yok senden baþka tutunacak bir dalým öyle bitkinimki sensiz yine karanlýk çöker .deler geceyi hüzün üstüme gecenin ayazý çöker aðaçlar evlerin saçaklarý sular buz tutmuþ bir beni bilsen ben ne haldeyim ruhumda yangýn var. ateþ içindeyim ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.