EVLİYA ÇELEBİ
EVLÝYA ÇELEBÝ (Yol ve Seyahat)
Evliya Çelebi bir güzel gezgin,
Kýrk sene dolaþtý meraklý bilgin,
Yazdýðý hazine on ciltlik engin,
Seyahatnameyle alýndý vergin.
Unkapaný yatak Ýstanbul yorgan,
Ýpliði çok saðlam kopar mý urgan,
Bülbül gül dalýnda etmiyor figan,
Hoþgörü ufkunu yakmaz hiç sýrgan.
Gezi sevdasýyla tutuþup yandý,
Mecnun olup sonra Leyla’ya kandý,
Uzun ince yollar altýndan handý,
Gitti uzaklara peteði bandý.
Yürürken benliðin gölgesi olmak,
Açtý uzaklara amacý doymak,
Arzu farklý bir þey beyinde ýrmak,
Baba Derviþ Mehmet ak sütte kaymak.
Yola yol ekledi dolaþtý Selman,
Dað ve tepe aþtý korudu Rahman,
Saray cezvetmedi uzakta derman,
Tarihi dizeye döküyor Osman.
Köy þehir kasaba tutkulu yardý,
Ýnsanla muhabbet yüreði sardý,
Gezi elbisesi bedene dardý,
Genç yaþta yol alýp murada vardý.
On yedinci yüzyýl eserin çaðý,
Gezip gördükleri seyahat baðý,
Doldurdu gönlünü hafýzlýk aðý,
Yýldýrmadý onu kar boran daðý.
Bu uzun yolculuk kitapta yazar,
Kültür bekçimize deðmesin nazar,
Geçmiþ unutulmaz temeli bozar,
Hayat ýrmaðýnýn gölüdür mezar.
Gül kokulu rüya kovanda baldý,
Nur yaðdý geceye ýþýkta kaldý,
Þefaat Ya Resul der iken daldý,
Seyahat aþkýyla kendini saldý.
Yirmi dört yaþýnda süslendi Burak,
Ülkesi üç kýta yollarý ýrak,
Türk insaný zeki kesiyor orak,
Gezdi Osmanlý’yý Mýsýr son durak.
Osman ÜNAL/2010
NOT: Bu þiir Ümraniye Belediye tarafýndan “Evliya Çelebi” konulu bir yarýþma için yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.