Anýmsar mýsýn bilmem, bir akþam üstü idi? Tam da bu saatlerde, gönlümü yakýp gittin... Hýçkýrýk seslerimle, yankýlanýrken oda Ýki elin cebinde, kapýdan çýkýp gittin...
Yaðan kar siliverdi, yerden ayak izini Hiç ardýna bakmadan, gizledin gül yüzünü Hani sen hep benimdin, tutamadýn sözünü Yetim bir çocuk gibi, boynumu büküp gittin...
Demek böyle istedi, alnýma yazý yazan Meðer yar olacakmýþ, bana bir mezar kazan Aþaðý baksam hazan, yukarý baksam hazan Dalýmdan çiçeðimi, zamansýz döküp gittin...
Eðil de bak sineme, sevdam ne kadar derin Bir bilebilseydin yâr, ah neresiydi yerin Derdin ’elma’ gibiyiz, ben idim diðer yarýn Gökkubeyi baþýma, sevgilim yýkýp gittin...
Sen bu aþk oyunundan, bana dersimi verdin Ayakta duruyorken, tutup yana devirdin Beni suya götürüp, susuz geri çevirdin Bil ki daraðacýna, gönlümü çekip gittin...
ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.