Issız Sokakta

Issýz Sokakta

Bu Issýz Sokaklarda Gittiðin Günden beri,
Seni Aradým..
El ele Dolaþtýðýmýz Kirli Sokaklarda,
Gözlerindeki Iþýk Aydýnlatýyordu Bu Sokaklarý,
O’ysa Birer Çöplüðe Dönmüþler Þimdi.

Bu Ýzmir Sensiz Çekilmez Bir Hal almýþ,
Elma Þekeri Yediðimiz Meydanlardada Yoksun Artýk..
Tebessüm ile bakan Ýnsanlarýn Yüzlerinde Nefret Var Artýk..
Ýnsanlarýn Suratlarýna Utanç ile Bakarken,
Alev Alev Yanan Dudaklarým Senden Sonra,
Buzhaneye Dönmüþ Gibi.

Ve Sen Kadýným..
Gittiðin Geceden Beri Ne kadar Umurundadým,
Ben Senin Ýçin Gecemi Gündüzüme Katarken,
Her Gece Hayalinle Sabahlarken,
Sen Kimlerin Koynunda GEBE Kaldýn..

Ama Bir gramda O’lsa Nefretim Yok Sana Kadýn,
Belkide Suçu Kendimde aramam Lazým,
Tekrar Gelip Koynuma Girsen,
Sýcacýk Ellerinle Buzhaneye Dönmüþ Bedenimi,
Sarýp Sarmalasan O’lmazmýydý.
Ellerini Tutup Uyusam,
Gözlerine Bakýp Aðlasam,
O’lmazmýydý Kadýným,
Peki Gelme Bakalým,
Ben Sensizde Ayaða Kalkar,
Sensizde Aydýnlýða Gözlerimi Açarým..

Eray Numan..
Sosyal Medyada Paylaşın: