aþýk olmak; kendini temize çekmektir yenilenmek,baþa sarmak tazelenmek, yeniden tanýmaktýr kendini aþýðýnla...
bazen elin gitmese de buna iki çiziktirmeye!.. bi þeyler engeldir sanki! mutlaka yaþanacak kaçýnýlmaz sona... daha baþlamadan hatta! baþýnda!..
elin varmaz bazen temiz bir sayfa açmaya bi þeyler yorar seni ta en baþýnda!.. yanlýþ zaman, yanlýþ insan!
küçük hesaplar bozar!.. aþk’ý... bir de bakmýþsýn yol alamadan... varmýþsýn bile son’a... elinde kalan sayfa sararmaya yüz tutmuþ çoktan, bir çizik bile atamadan kalakalmýþsýn öylece!..
engin denizlere dalamadan... yüzme bilmiyorsan hele! çok su yutmuþ ya da, daha önce batmýþsan dibe... tekrar cesaret edememen doðal!..
sen iyisi mi kal!.. kýyýda... oradan bak uzak ufuklara hissedemezsin belki tüm benliðinle ama görebilirsin belki!..
deniz bazen mavi, bazen yeþil, bazý akþamlar gri, fýrtýnalara karþý mor, gece ise siyahtýr
sen iyisi mi kal!.. kýyýda, aþkýn kýyýsýnda!.. uzaklaþmadan fazla, boðulursun ya da, debelenir bir süre vurursun tekrar kýyýya
baþladýðýn yere...
Gülnur Yener Sarýtaþ 17/04/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vertigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.