Dünya duracak bir gün Öyle mi? Gece gündüz,takýlý mý kalacak, Bir çengelin ucuna? Aydýnlýðý yeryüzünün, Bir beyaz tül gibi mi inecek, Avucuna... Ya þafaðý günün, O nerden bakacak? Peki,ya akþam gurubun, O ne olacak? Ya çileler...ne vakit dolacak; Hamileler...nasýl kurtulacak? Açlar...kupkuru kuruyacak; Oburlar,çatlayacak... Sancýlarý,ne zaman dinecek insanoðlunun... Dön...dünyam...dön...olur mu bu Herþey,kalmasýn böyle,yerli yerinde Baþýmýzý döndürsen de yine, Dön... Çünkü doðanlar da dönecekler Ölenler de... Çiçekler,kuruyup toprak olacaklar; Ýnsanlar...çiçek olacak,yaprak olacaklar; Dön, dünyam dön... Ve tomurcuk olup,olup herþey yeniden, Dön,dünyam dön... Tekrar, geri dönecekler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zogolok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.