BİR GENCİN İSYANI

Ýsyan,
Yüreðimde bir bayrak.
Gezerim onu sallayarak.
Duygularým fakir,
Her daim yalýn ayak.
Ürkeklik bir ceylan misali.
Suratýma bakar.
Acý var ya acý,
Benim hayat aðacýmýn,
Tek meyvasý.
Sindirememek deli ediyor insaný.
Nedir ? biliyor musunuz.
Kalabalýkta yalnýz kalmak.
Sanki balýk dolu denize dalmak.
Sen onlarý tanýmazsýn ,
Onlarda seni.
Ne zaman göreceðim ben güneþli günleri.
Nerde bulacak beni sadýk bir sevgili.
Paylaþacabilecekmiyim sevgiyi.
Ýþte bugün de isyanlardayým,
Her zaman ki gibi.
Umarým kelebek gibi ömrüm kýsa olmaz.
isyaným sana deðil hancý,
Nedenime niçinime.
Ýçime dolan bu acý,
Sýðmýyor artýk bedenime.
Sükut bende misafir,
Bende benzemek istiyorum bir bülbüle,
Þakýmak istiyorum gül gibi sevgilime.
Nerde o günler nerde.
Hele bu canýný yediðimin gurbetinde,
Kimse beni duymuyor bile.
Ben ve isyan iki arkadaþ,
Gurbette kapý komþumuz.
Ömrü harcýyoruz yavaþ yavaþ,
Hüzün de hýrsýz gibi,
Her akþam sýzýveriyor içeriye.
Saklanmaya çalýþýyorum ama nafile.
Ýþte bu benim hayatým,
Sessiz film gibi,
Deðil mi?


18.04.2011
ORHAN OYANIK


Sosyal Medyada Paylaşın: