Kaybolmak

Sessiz bir karanlýða gömülmüþ
renklerin en ölüsü bile aydýnlatmýyor aynada yüzümü
Kirli sarý bir kumaþ gibi gökyüzü
En ýlýk mavilere de yer yok bu sisli havada

Yaðmur yaðsa akacak yüzümden aþaðý
alaca karanlýktan korkan bulutlar
Ciðerlerime doluyor odamýn terleyen duvarlarý
Kýzýl alev saçlý sýkýntý sarmalamýþ boðazýmý..
Bu gece sabahý aðartmayacak gözlerime çakýlý rüya
Belli ki
kirpiklerimle arýtacagým kabusu

Yalýnayak koþmak geçiyor içimden
soðukla öpüþen kaldýrýmlarda seke sek
Sarhoþ gölgelerinde saklambaç oynayýp
sahil koyunda soluklanasým gelir
kaybolmak gelir içimden
bir daha bulunmamacasýna...
kaybolmak varya
Renklerin anasýna sýðýnýp
Kaybolmak yanlýz bir ýslýk gibi
adým adým korkulara tutunup
Kaybolmak manasýz varlýðýnda yaþamýn
Kayýp olmak varya sensiz ve sessiz
vede kefensiz
dalgalarýna sarýlýp koyu maviliklerin..
kayýpolmak
kayýp
kay
ka
k

Volkan Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın: