Týpký Sokak kedisi gibi Aptal bir teneke takmýþlar Yaþam denen Üç-beþ günlük Yeni yetmenin boynuna Dur çekme be adam Sen aslýnda Kendini çekiyorsun Biraz daha uçurumlara Tövbesini yüz kez deðil Bin bozmuþ, deli adam Senin Mevlana’n Çoktan ölmüþ O ölen izbe ruhun gibi Sen Ýki dudak arasý Nefret tükürüðünde Sen aslýný inkârdasýn Kaldýr baþýný da Bak þu gökyüzüne Ýyi ki gökyüzünde deðilsin Yoksa Yýldýzlarýn da Ahlâkýný bozardýn Gözlerinde çakan Þimþekler de yalan Sevgiye kilit vurmuþ Hasta gönüllü adam Sümkür gitsin Üç-beþ kýrýntýsý kalmýþ Ýnsanlýðýný da Bak arkadaþ Sýrtýný dayadýðýn O çýnar var ya Biraz ders al ondan O çýnar ki yýllardýr Dik durmakta da Sende Ne diklik kalmýþ Ne de onur Kendine bir iyilik yap Yýldýzlarý takip et Say,söv, rahatla Ana avrat Fakat unutma ki Sövene sövülür Döven dövülür Ve Öven övülür Mahþer denen o yerde Bir gün senin de Hesabýn görülür...
OKTAY ZERRÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktayzerrin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.