KALAN KALSIN GİDİYORUM KÖYÜME

Yeter, gurbet elde hasret çektiðim
Kalan kalsýn, gidiyorum köyüme
Maziyi anarak yaþlar döktüðüm
Kalan kalsýn, gidiyorum köyüme

Ömrüm hasret ile acýyla bitti
Bitsin bu ayrýlýk canýma yetti
Zalim gurbet beni köyümden etti
Kalan kalsýn, gidiyorum köyüme

Kangal, Alaca han, Akça Maðaraya
Ýlaç konmaz kan akýtan yaraya
Gidim diyom diyorlar ki nereye
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme

Kepez, ziyareti çat’ý özledim
Silinmiþ daðýnda, yoktur izlerim
Aðlamaktan, kapanmadan gözlerim
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme

Anam yoktur, babam beni özlemiþ
Mavi tren geçmiþ, yolum gözlemiþ
Aðlamýþ da, gözyaþýný gizlemiþ
Kalan kalsýn, gidiyorum köyüme

Burnumda tütüyor, çiðdem nevruzu
Gurbette hiç olur. Anasýz kuzu
Boz bayýrým düþtü içime sýzý
Kalan kalsýn, gidiyorum köyüme

Sosyal Medyada Paylaşın: