MEĞER
Nazlý caným tatlý balým dediðim
Bilemedim çoktan el olmuþ meðer
Pamuk ellerinden tutup öptüðüm
Elin ayaðýna yol olmuþ meðer
Suna diye kýymetini bildiðim
Sevdasýyla dað tepede yeldiðim
Çaðlayan gözünden yaþlar sildiðim
Þu viran gönlüme sal olmuþ meðer
Gonca açmýþ baðlarýna daldýðým
Her gün tanrý selamýný saldýðým
Yerde ararken gökte bulduðum
Baðrýmý daðlayan hal olmuþ meðer
Bu canýmdan ileride gördüðüm
Kývrým, kývrým saçlarýný ördüðüm
Aþký ile dertli sazý çaldýðým
Kýymetimi bilmez kul olmuþ meðer
El açardým aþký için Mevla ya
Dönmüþ idim mecnun ile Leyla ya
Þükür ki koymadý baþým belaya
Kýrýlýp yakýlan dal olmuþ meðer
Yüksel der inþallah çýkmaz yarýna
Hiç kulak asmadý zalim zarýma
Eremedim mendeburun sýrrýna
Ellerde harcanan pul olmuþ meðer
Osman YÜKSEL
YÜKSELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.