Yaðmurda kalmýþsýn haberini alýyorum Nehirlerle boðuþuyorum Adýn çalýnýyor kulaðýma Özlemin dünyanýn en geniþ ovasý oluyor Koþuyorum Dolu dizin özlüyorum seni
Gece oluyor arýyorum Gündüzlere soruyorum Takvimlerden yaprak düþüyor denize Çýrpýnan ben oluyorum Horozlarý erken ötüyor uzakta bir köyün Uyanýyorum Vakitli vakitsiz özlüyorum seni
Sensizlik bilsen ne fena vurdu beni En fazla da ellerinin yokluðu Baþýboþ dolaþýyorum iþte benimkisi sevda tokluðu Boðazýmdan sensiz bi þey geçmiyor Üstümü de örten biri yok Aç özlüyorum açýk özlüyorum seni
Hani rüzgar çarpardý bazen saçlarýmýza Gülerdik bakýp bakýp suçlarýmýza En sert mevsim çalardý ya kapýmýzý Hani ellerimiz üþürdü Çay bardaklarýnda ýsýnýrdýk demli demli Soðuk özlüyorum sýcak özlüyorum seni
Sonbaharda yüzüme sarý yaprak düþüyorsun Kar yaðýyor beyaz oluyorsun kýþta Hayalimde üþüyorsun Baharda çiçeklerle gülüþüyorsun Her mevsimde yerin ayrý lakin Sebepsiz …………… Haziran özlüyorum seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.