DESEM Kİ

Bugünlerde baþým dumanlý
Neden diye sormayýn
Aklým baþýmda deðil
Bir fýrtýna yaklaþmakta yavaþ yavaþ
Sýðýnacak limaným yok
Öylesine korunaksýz öylesine çaresizim
Ne olur, deðmesin gözlerin gözlerime
Kapýlýrým sevdanýn rüzgarýna
Meðer sana çok uzaktayým derken
Baðlanmýþým vuslatýn hasretine
Oysa acýlarýn baþkentinden
Cezamý çektim de geliyorum
Bu son sözüm, git baþýmdan
Bahane buldurtmadan yüreðime
Bir kez de aklým girsin devreye
Kapýlmadan vuslatýn ateþine
Hiç sevmemiþçesine, gözlerine vurulmamýþçasýna
Yürüyüp geçsem yaný baþýndan
Ya vurgun saatlerim almýþsa aklýmý baþýmdan
Aklým dur derken, yüreðim isyankârsa
Ya yanýlýp, þaþýrýp da desem ki;
Ben sana geldim
Haddim olmadan, haddimi aþarak

Desem ki;
Çaresiz kaldým da geldim
Tüm kapýlarý kapamýþken aþka
Yüreðimin kapýlarýný sonuna kadar
Yalnýz senin için açtým da geldim

Desem ki;
Ben sende var olmaya geldim
Beni sever misin?
Kendinden geçer misin?

Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: