Ben bu limandan gideli çok olmuþ aslýnda Gözyaþlarým boðmuþ satýrlarý Kilitlenmiþ sözcükler dudaklarýmda Ne bir ses,ne bir nefes Benim bildiðim sevildiðimmiþ Gidince anladým her þeyi Yataða yattýðýmda Yalnýzlýðýn soðuðunu hissettim bedenimde Bilmiyorum belki de çaresizliktir adý Baðýrsam da kimse duyamaz haykýrýþlarýmý
Duymak istemeyince duymazmýþ insan Görmek istemeyinde görmez Duyulmaz olmuþum Görülmez olmuþum Ne kadar sevsemde Sevilmez olmuþum artýk
Gerek yok çýrpýnmaya Zaten gidiyorum uzaklara Bitiyorum bu son mektupta Bir umut vardý belki Ama artýk o da yok Duvardaki resmin bile gülüyor halime Farz oldu artýk kapanýþ Son nefesimi veriyorum Güle güle sevdiðim insan Sen beni sevmesende güle güle sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mrv_Trl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.