Seni anlatabilsem
Yaðmurla gelen mýsralara
Dökebilsem seni
Damla damla
Sýðar mýsýn kaðýtlara
Beyaz sayfalara
Býraksam kendimi
Gözümdeki yaþlara
Öylesine akýp gitsem
Mavilerin yolcusu
Kirli akan sulara
Yine de bilirim
Boðulurken de
Dalgalarýna sarýlacaðýmý
Kirpiklerinden tutunup
Gözlerine bakacaðýmý
Biliyorum
Her nefeste
Yüzümde
Eski bir günahýn izleri
Olmayacaksan nefesim
Kesilsin bu gece
Gözlerinden akan
Her bir damla yaþ
Kalbimi terk eden
Kan gibidir
Öyle yüzüme bakma
Saymadým
Acýyan ve kanayan
Yanlarýmý
Hiç bir zaman
Göstermedim sana
iyileþmeyen
Kabuk baðlamaz yaralarýmý
öfkemde de
Nefretimde de
Hep Yüreðine sýðýndým
Bir yaným eksik kalýr
Sen gidersen yüreðimden
Dökülür bilyelerim
Masum bir çocuðun
Düþleri gibi
Biter umutlar
Ayazda bekler
Öksüz kalýrým
Ne zaman seni düþünsem
Senden önce gözyaþlarým gelir
Anlatmak gelir içimden seni
Anlatamam sanki dilim tutulur
Zamanýn içinde gezinir
Tükendiðinde gözyaþlarým
Bilirim yeni bir güne
Yine sensiz baþlayacaðýmý
Anlattýkça seni kendime
Nasýl olsa bir gün
Seni hep yanýmda bulurum
Seni anlatabilmekti
Bu gece yalnýz seni
Ne bileyim iþte öylesine
Seni anlatabilmekti..
Bilir misin bendeki seni
Hiç görmediðin halini
Þimdi söyle anlatabildim mi seni
Anlatabildim mi...
Celal Keklikçi
Þiirime ses olan sayýn Nazan Sarýkaya’ya teþekkürlerimle...