Gönül bazen debil destek öyle bir gider ki, Kontrolden çýkmýþ yüklü bir vasýta gibi, Bazen de öyle bir asaletle kalýr ki, Köklenmiþ çýnar gibi, çam gibi,
Kaldýkça güzel yaný ortaya çýkar Sallanýr bir gül gibi, kardelen gibi Artýk onun sallanmasýna, hýþýrtýsýna, muhtaç Dalýna konan, arýsýna, bülbülüne, kanaryasýna Sevdalar taþýyan, rüzgârýna, yeline hasret
Bazý gönüller gelgitleri yaþarlar, Sorumsuzca etrafýna bakýnmadan Hep sana hasret, adeta nefesi gibi, Hayat gibi, su gibi, bedendeki can gibi,
Bazý gönüller gününü gün etmek ister Ayný senin yaptýðýn gibi... Bir anda silip, insanlarý attýðýn gibi
Ama seni anlayamadým be ey deli gönül... Bir anda öyle bir gittin ki, kuþ gibi, yel gibi Hemde sormadan, çok uzaklara gittin el gibi…
Demek ki gidiþler, bitiþler böyle oluyormuþ Ne deyim sana ey deli gönül, sana müstahak Gidenlerle gidilmiyor, aðlayanla gülünmüyor, Ölenlerle ölünmüyor amma, ammasý var iþte
Ýþte ben öyle bir gönül isterim ki. Ne gitsin, nede bitsin, ne silsin… Gül, verince sevinmesin, dikenime üzülmesin Diken güle sahip, gül bülbüle ait, Bülbül güle hasret, gül dikene haþmet. Sevgilerimle…
Nuh Comba
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuh Comba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.